سیمین دانشور هشتم
اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۰۰ شمسی در شیراز دیده به جهان گشود.پدرش محمدعلی دانشور
پزشکی حاذق و مادرش قمرالسلطنه حکمت، مدیر هنرستان دخترانه و نقاش بود. سیمین تحصیلات
ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه‌ی انگلیسی مهرآئین سپری کرد و سپس در رشته‌ی ادبیات
فارسی وارد دانش‌گاه تهران شد. دانشور پس از مرگ پدر در سال ۱۳۲۰ برای رادیو تهران و
روزنامه‌ی ایران با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» شروع به مقاله‌نویسی کرد. سیمین
دانشور در سال ۱۳۲۸ از دانش‌گاه تهران مدرک دکترای ادبیات فارسی گرفت. در
سال ۱۳۳۱ سیمین دانشور با دریافت بورس تحصیلی به دانش‌گاه
استنفورد آمریکا رفت و در آن‌جا به مدت دو سال در رشته‌ی «زیبایی‌شناسی» تحصیل
کرد. او هم‌چنین در استنفور نزد «والاس استنگر» و «فیل پریک» نمایش‌نامه‌نویسی
آموخت. در همین زمان دانشور دو داستان کوتاه به زبان انگلیسی نوشت که در آمریکا
منتشر شد. پس از بازگشت به ایران، دانشور در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس مشغول
شد و در سال ۱۳۳۸ استاد دانش‌گاه تهران در رشته‌ی باستان‌شناسی و تاریخ
هنر شد. وی نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهمترین
اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده‌است.
